Ég er ennþá lifandi og er það áfangi útaf fyrir sig........FLENSAN hélt innreið sína inná mitt heimili og vonandi er ég komin yfir versta hjallann núna.....held ég lifi ekki af aðra svona nótt...
Auminga Símon minn er búin að vera litli verndarengillinn minn og skuggi. Hann hefur fylgst með hverri einust hreyfingu hjá mér og alltaf þegar ég opnaði augun var hann uppí rúmmi hjá mér að passa mig.
Þegar ég fór fram í stofu, skoppaði hann með fullur af verndarþörf fyrir þessari brjáluðu mömmu sinni.....pfiff að fara fram í stofu í myrkrinu og kuldanum og leggjast í sófann....fannst honum best að halda að mér hita og kom og lagðist ofan á bringuna hjá mér. Heyrði svo smá læti útá svölum og fór nú og athugaði það en var mættur á bringuna á mér innan 5 mínútna svo mér yrði nú ekki kalt. Indæll kisi sko :*
Argh hvað mér er íllt í andlitinu og nefinu....rauðari en allt rautt og í 3 hvert skipti sem ég snýti mér það er það blóðbað í smástund. Óþolandi að vakna útklíndur í blóði og ógeði......jakk
Vaselín eitt af mínum uppáhöldum þessa stundina......ummmmmmmm mjúkt á trýnið.
Jæja held ég sé að fara í óráð aftur....