Kötturinn stjórnar heimilinu með harðri hendi. Við megum ekki fara útá svalir á þess að halda á honum og þegar við förum inn er hlaupið á eftir okkur og ráðist á lappirnar.
Hann veit þegar það er verið að elda fisk handa honum og vill sjá í pottinn og svo bíður hann rólegur þar til allt er til, þá lætur hann okkur vita sko. Hann verður óður þegar rækju eru til og virðist hafa sjötta skilningarvitið hvenær við kaupum þær. Hann veit hvaða matvörupoka þær eru í og treður sér þangað og bítur í rækjupokann. Þegar við fáum okkur morgunkorn þá er enginn annar en Símon mættur á svæðið (þekkir hljóðin þegar kornfleksið lentir í skálinni) og passar að við gleymum ekki að gefa honum smá mjólkursopa og helst með 1 eða 2 flögum útí. Það þýðir ekkert að plata hann með að gera allt mjög hljóðlega vegna þess að kemur og gáir hvað við erum að taka útúr ískápnum og hann veit alveg hvernig mjólkurfernan lítur út. Hann lætur líka vita ef kattarkassinn er ekki eins og hann á að vera með þvílíku væli og látum að maður heldur að heimurinn sé að farast. Og alltaf þegar búið er að taka lokið af kassanum fer hann ofaní og pissar einu sinni svona til að kveðja sandinn.
Hann er yndislegur köttur með rosalega mikið skap og sterka skapgerð og á ég eftir að segja ykkur meira um hann seinna. Hann er náttúrulega eitt af mínum uppáhalds umræðu efnum :)